نوع کودکی معمولا از 3 سالگی به بعد شروع می شود و بیمار تا آن زمان رشد طبیعی داشته
و علائم آشکار بیماری وجود ندارد . شروع بیماری و پیشرفت آن بسیار تدریجی است که با توقف
رشد روانی جسمانی شروع شده و به کوری تدریجی براثر آتروفی عصب بینایی و از بین رفتن
سلولهای ماکولای چشم و پیدایش لکه های آلبالویی که توسط ناحیه سفیدی احاطه شده
و همچنین فلج و ناتوانی حرکات که اکثرا با تشنج و سفتی عضلات توام است مشخص می شود .
بیماری معمولا در ظرف 3 تا 4 سال کودک را از پا در می آورد .
منبع :
روانشناسی کودکان و نوجوانان استثنایی . مولف : دکتر بهروز میلانی فر
نوشته شده توسط : مهدی معتقد
نظرات شما عزیزان: